काळजातला प्रेषित
सूळ हसून वाहतो
गात्रात उमटल्या वेदना
दूरुन मुक्याने पाहतो
भासाच्या खोल दरीतून
येते आण कानी
जणू अज्ञात शिंपडे
देहावर देवदयेचे पाणी
नखशिखांत ओले होण्या
सागरहिंमत ठायी
अवकाश काळीज होतो
फुलण्या चांदनराई
("やaraτa ₱)
www.prataprachana.blogspot.com

No comments:
Post a Comment