Saturday, April 12, 2025

चांदउदयीनी



तू सांधून घे ना मेळ
ही चांद उदयीनी वेळ
नकोस ठेवू फडताळत
भातुकलीचा खेळ

पहा उगवला चांद
भरला काजव्यांचा मेळा
चांदण्याच्या अदमासाला
सांजेचा ठोकताळा

धरा पहा चंदेरी
शालू नेसून बसली
कविता माझी सावळी
चंद्र किरणात हसली

लाव दिवा तू दारी
पडू दे किरण सडा
वाजू दे अंतरी अव्यक्त
आठवांचा चौघडा!


("やaraτa ₱)                          
www.prataprachana.blogspot.com

No comments:

Post a Comment

राधेस बोल लागे....

चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा  कि...