फूल जरी का मुक्त
झाडाचे काळीज तुटते
फांदीच्या जखमामधुनी
कळ अनामिक उठते
गंध जरी का भुलवा
फुलचूखी ना समीप येते
हसत्या रान फुलाचे
असे कलेवर होते
तुटवा नसे चांगला
असते मूक वेदना
तरीही झाड उमलते
घेऊन नवसंवेदना!
("やaraτa ₱)
www.prataprachana.blogspot.com

No comments:
Post a Comment