Friday, April 18, 2025

नजरदिवे




भाव माझा सोयरा
शब्द माझा सखा
हाकेचा वरचा सूर
निनादतो मुकमुका

कृपाळ माझी भाषा
भलती सुघड बोले
अंतरात वहीच्या ठाई
शाईचे डाग ओले

मध्य गाठते रात्र
झूळूक सुकवते शाई
शब्दांना घेरून येते
कवितेची निनाद घाई

पळसबनाला स्पर्शती
चांदण्याचे नजरदिवे
झाडाला लगडून येते
फुल एक नवे!



("やaraτa ₱)                          
www.prataprachana.blogspot.com

No comments:

Post a Comment

राधेस बोल लागे....

चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा  कि...