मुक लयीत तुटते
आत खोलवर काही
निनाद ज्याला नाही
त्याला कसली ग्वाही
हळुहळूने उठतो
गहिवर असा का खोल
उमजत नाही तुजला
म्हणूनी कशास लावू बोल
("やaraτa ₱)
www.prataprachana.blogspot.com
एकांताची निरव पोकळी , मनाची सृजन घालमेल...निर्मिती आसक्त मी ...आणी हृदयात भावनांचे बहर....अभिव्यक्त होण्याच्या तळमळीचे हे पर्व.... माझ्या भावअस्तित्वाचा हा दर्पण.... आणी ढवळून निघणारी आपली...प्रतिबिंबे....
चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा कि...
No comments:
Post a Comment