प्रदीर्घ पल्ला गाठुन
फिरले उदास पारवे
उष्ण झळ्याचे प्राक्तन
शिखर माथी गारवे
हुरहूर घेऊन आले
मोडत पंख वाटा
दुरून वळून बघती
शिखराच्या उंच ललाटा
कोण साधू तेथे
लावून समाधी होता
पारव्याचा खोपा बहुधा
तेथे आधी होता
भेटो साधूस सिद्धी
पारव्यांना मिळो विसावा
साधुच्या काळजात ही
आतुर पारवा दिसावा
("やaraτa ₱)
www.prataprachana.blogspot.com

No comments:
Post a Comment