Friday, April 25, 2025

आतूर पारवा


प्रदीर्घ पल्ला गाठुन 
फिरले उदास पारवे 
उष्ण झळ्याचे प्राक्तन 
शिखर माथी गारवे 

हुरहूर घेऊन आले
मोडत पंख वाटा
दुरून वळून बघती
शिखराच्या उंच ललाटा

कोण साधू तेथे
लावून समाधी होता
पारव्याचा खोपा बहुधा
तेथे आधी होता

भेटो साधूस सिद्धी
पारव्यांना मिळो विसावा
साधुच्या काळजात ही
आतुर पारवा दिसावा



("やaraτa ₱)                           
www.prataprachana.blogspot.com


No comments:

Post a Comment

राधेस बोल लागे....

चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा  कि...