कवितामेळा

मनी निनादत असतो
कवितेचा घुंगरवाळा
जणू पुकारे नामदेव
वारकऱ्यांचा मेळा

दिंडीत निघती शब्द
कितीक त्यांचे घाट
एक विरहिणी जनी
दिंडीस दावते वाट

अशी चालते वारी
जणू स्वर्गघाई
अंतरी अबीर गुलाल
विठ्ठल दाटका ठाई

ना होते मुख दर्शन
कळस दुरून दिसतो
भावविभोर दिंडी परते
विठ्ठल हलके हसतो

अंतरीची विठ्ठलतृष्णा
कधीच संपत नाही
नित्ये आतली आस
नवनवा अभंग वाही!



("やaraτa ₱)                          
www.prataprachana.blogspot.com