तुझ्या ओसरी....

अशी लिहावी कविता

जणू रेखीव लेणी

भरून जावे मनात जणू 

सागराचे अथांग पाणी!

ओळखत जावे तुला

रोज पुन्हा नव्याने

घ्यावे झाड सजवून

तुझ्या पाखर थव्याने!

शब्दांना घडण द्यावी

जसे तुझे असणे

गझलांच्या काळजातील

मागावेत मतले उसने!

रेखावी तुझी प्रतिमा

जणू देखणी मुर्ती

चांद जसा पेरतो

सागर हृदयी भरती!

पेरावेत गहीरे भाव

तु व्हावे मिलन व्याकुळ 

राधेच्या काळजावर 

जणू गोंदले गोकुळ!

यमक असे जुळावेत

विरून जावेत शब्द

नादांच्या झंकारावर

व्हावे तु लुब्ध!

तु कोरून घ्यावेत शब्द

इतके सुबक लिहावे

जणू पुनवेच्या चंद्राला 

कुशीत घेवून पहावे!

हर शब्दातुन तुला

यानी गतजन्मीची हाक

तु सजवूनओंजळी घ्यावा

दौतीत बुडाला टाक!

वाटे शब्दसड्यातुन 

तुझाच बहर सांडावा

मनी दाटला वसंत

ओसाड फांदीवर मांडावा!

शब्दांच्या माळरानावर 

धुंद व्हावी एक बासरी

गवतफुलांचा सडा तुला नित्य

दिसावा तुझ्या ओसरी!!!

(Pr@t@p)

"रचनापर्व "

www.prataprachana.blogspot.com 

6/3/2021