Sunday, April 10, 2022

शब्दांचे माझ्या गुंजन...

शब्द ..
अबोला..
सारे तुझेच देणे
तुझेच असते सारे
माझे होणे
वा न होणे

ध्यास..
आस..
सारे तुझ्याच पायी
तुलाच असते बहुधा
सारे संपवण्याची
घाई

हसणे
रूसणे
सारे तुझेच असते
मन असे रातीला
घनव्याकुळ बिलगुन
बसते...

निघणे
थांबणे...
तुलाच सारे कळते
दुर डोंगरमाथी अंधारात
मन माझे
एकट विराण जळते

दुरावा..
परकेपण..
जणू तुझे रंजन
अशांत तुझ्या
मनास व्यापते
शब्दांचे माझ्या गुंजन...
(Pr@t@p)
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
१० एप्रिल २०२२






No comments:

Post a Comment

राधेस बोल लागे....

चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा  कि...