कवितेचा फुलगंध...

शिशिरदिशेला निघतो
स्वप्नकाफिला माझा
दुःख उरात दडते
न करता गाजावाजा

अवकाशी उगवून येती
सप्तर्षी चांदणराशी
मी उभा विराणी गातो
तुझ्या एकट वेशीपाशी

कोण मुसाफिर म्हणूनी
ये तुही मग अनवानी
प्रतिक्षारत ही वळणवाट
न होवो.... दिनवाणी

दे पसाभर वास्तव
स्वप्नांची भरण्या झोळी
आणिक अंधार सारण्या
काजव्यांची एकलटोळी

नकोस पाहू चेहरा
आभास स्पर्शही टाळ
या शब्दफुलांच्या वेणा
देवहारातुन माळ

वाहून दे ही फुले
तुझा देव्हारा सजव
आवडलेच एखाद फुल..
तर...मुक अश्रुत भिजव

होतील इतर निर्माल्य
एखाद तुझा गजरा
कवितेचा फुलगंध
होईल मग साजरा....

प्रताप
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
२९.१२.२०२२