अंतरी.....

मी प्रश्न घेवून बसतो
अवघड एकांत वेळी
तु खेळून जाते पुन्हा
आठवणीची खेळी

मी दिप लावत नाही
अंधार बिलगत असता
चांदण्यातुन टिपत बसतो
चेहरा तुझा हसता

तु येता येत नाही
या अवघड काळीज वेळी
मी चंद्र उदासून लावतो
अवकाशाच्या भाळी....

जेथे अवकाशाला
जमीन अलगद भेटते
नजर स्थिरावून तेथे
अंतरी अज्ञात तुटते....
(Pr@t@p)
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
१ मे २०२२