आभाळाखाली साजरे

शोधत असता माझ्या
शब्दांचे व्याकुळ मुळ
सांजघडीस उडते
मनात गोरजधुळ....

तु येते मनात माझ्या
जणू घरी कोण ते परते
सांज घडी घडी ने
रातीच्या कुशीत सरते

दिवा होऊन तेवते
मन माझे ओसरी
शब्दांना सुर फुटतो
कवितेची होते बासरी

धुन नभात विरते
चंद्र ढगाआड पाझरे
असे दुरावे नित्य
आभाळाखाली साजरे.....
(Pr@t@p)
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
२० मे २०२२