Sunday, May 8, 2022

सुगंधी अंतरा

ते होते अद्भूत सारे
जे अंतरी रूजले
सय जराशी आली
मनात मौन भिजले

ते व्याकुळ होते म्हणूनी
शब्द वेचले नाही
फुल वाहीले गाभारी
शिखरा पोचले नाही

तरीही झाड बहरते
मौन तुझे पुसण्या
दे ! शब्दकळ्या फुलाया
ओंजळीत या उसण्या

साधेल एखाद वसंत
सुचेल कविता शब्दगंधी
असू दे अंतरा तिचा
तुझ्यातला सुगंधी.....!

(Pr@t@p)
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
८ मे २०२२







No comments:

Post a Comment

राधेस बोल लागे....

चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा  कि...