Sunday, May 8, 2022

सृजनाभास...


 

या सोनचोची
चिमण्यांची
अगम्य
गोंदणभाषा घेवून
मी माळ तुडवत
निघालो आहे
सांजशामी दिशेला..

एकेक मातीचे थर
भाजून घेताहेत राब
हसत हसत
आणी माझे शब्द
शिवशिवताहेत
सृजनाचे देवधानबिज
अर्पिण्यास...

'ओलाव्या'तुझा मगदूर
हवाय!!
तुझे भरकटणारे ढग
विसावू देत
या अवकाशात आता..
माळही वेढला जातोय
तुझ्या कंचहिरव्या
सृजन आभासात...
(Pr@t@p)
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
७ मे २०२२












No comments:

Post a Comment

राधेस बोल लागे....

चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा  कि...