Monday, May 9, 2022

अगम्य....

तुला स्वप्न पडत नाहीत,तुला हाकांचे डोंगर
आणी त्यावरील उदास धुकेही दिसत नाही

डोंगरमाथ्यावर ओथंबलेला सांजरा
अबोल अवकाश रातीत विरघळत असता
तु पेटवलेल्या दिव्याची वात का थरथरते?

ओंजळीला विचारअदमास घे
उत्तर नसेल तर...दिवा विझव
हाकांचे डोंगर गाठ
ओथंबलेला अवकाश स्वतःवर धारून घे
धुके बन,मिसळ त्याचे उदासपण जाईल!
आणी तुला अवकाशा इतकं विस्तृत स्वप्न पडेल...

अर्थ नसेल लागत स्वप्नांचा तर
पुन्हा दिवा पेटव, स्थिर वातीतुन
माझे शब्द तुला प्रकाशवाट देतील
हवं तर पुढे ये!नसेल तर घर गाठ
दिवा विझेल आणी अंधारात मग तुला
पुन्हा स्वप्न पडेल अगम्य...!
हवा तर अर्थ लाव,हवे तर स्वप्न विसर....
(Pr@t@p)
"रचनापर्व"- 'अ'मुक्त छंद
www.prataprachana.blogspot.com
९ मे २०२२







No comments:

Post a Comment

राधेस बोल लागे....

चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा  कि...