Wednesday, May 4, 2022

शब्दव्याकुळी...

निसटत्या स्पर्शगंधाचे
काढत निघता माग
स्वप्नास माझ्या ये
रातीत हळवी जाग

चंद्र मंदावे नभी
चांदण्यात बावर दाटे
गंध तुझा बिलगाया
येतो फुलांच्या वाटे

अंधाराच्या अबीराचे
रंग उशाशी साचले
शब्द बघ !स्फटिकाचे
मी कविते साठी वेचले

वाचता माझे शब्द
गाभा-यास फुटते पालवी
अभंग जणू भगवंता
भेटण्या ऊरी बोलवी

शब्दव्याकुळी सुरांचे
हे तरल भावगाणे
किती तुला भावते
शब्दांचा देव जाणे!

मी अर्पत जातो नित्य
माझे शब्दफुल
तुला पडते मध्यरात्री
स्वप्नांची रंगीत भुल....

(Pr@t@p)
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
४ मे २०२२










No comments:

Post a Comment

राधेस बोल लागे....

चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा  कि...