मंतर...

अंबर भरास येता
मोरपीसाचे गडद रंग
हृदयात लांडोराच्या
गरजती प्रेम अभंग

येता धावून बरस
मी कंच ओला होई
सुर बासरी धनभारी
पेरते अपुर्वाई

राधेची ओढ पसरते
होते सारे व्याकुळ
जळात वाहत असता
लाटामधूनी गोकुळ

उचलावे किती पर्वत
बरस रोखण्यासाठी?
होतील कधी अवकाशी
नक्षत्रांच्या गाठीभेटी ?

की लागते निघावे
स्थापन्या दुर द्वारका?
की व्हावे अवकाशातील
मुक..दुरवरची तारका..?

आस संपत नाही
कसे मिटावे अंतर?
दे ना पायरवातुन
या दिठीस एक मंतर..

○ प्रताप ○
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
२८.११.२०२२