प्रतिक्षा....

मी काय लिहू असे?
शिळेस फुटेल प्राण
तुझ्या रघुकुलाला
वचनाची राहो जाण

नियतीचे ओलांडत फेरे
येशील कधी का वनी?
राखशील लोककथेची
रित पावन जुनी?

असेच पडले सारे
अनंत काळ सरले
पाषणपणाच्या अंतरी
आता आहिल्यापण उरले

कशास वचन द्यावे?
वनवासी न बनता
किती युगे प्रतिक्षा?
पहावी न शिणता?


॰प्रताप °°
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
२३.११.२०२२