आकांत...

मी व्याकुळ संध्याकाळी
गीत तुझे रचताना
वेचत असतो बहर
तु उमाळून सुचताना

लागते हातास धुके
जणू काहीच स्पष्ट नसते
तरीही गीत माझे
मंद सुरातुन हसते

कसला हट्ट त्याचा
भाव सुटत नाही
तार त्याची हृदयी
तुटता तुटत नाही

मी गीत मुक्याने लिहतो
ओळख मिटवत नाही
तुझ्या बहराचे धुके
हातुन सुटता सुटवत नाही

हसते मजवर सांज
मी राहतो मुका शांत
कळेल कधी का तुला
माझ्या गीतातला आकांत?

○ प्रताप ○
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
२४.११.२०२२