मिटली वही

मी वही मिटून ठेवली
तुला अजून जाणून घेण्या
मी मिटले माझे डोळे
आणीक समीप पाहण्या

खोल उतरून गाठतो
मी शिखर तुझ्या असण्याचे
ठसे मिटवत मी निघतो
तु आसपास नसण्याचे

साधते एखाद कविता
तुझी सय दाटता
मी अजून व्याकुळ होतो
दुराव्याचे भय वाटता

मी मुकमुक्याने बोलतो
तु काहीच बोलत नसता
मी पान वहीचे मिटवतो
मन खोलत असता....

"やraτa प"
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
२६.१.२०२३