नाजूक धडे

मी डकवतो अवकाशी
नक्षत्राचा दिवा
खिडकीत उतरतो माझ्या
चांदण्याचा धवल थवा

मी फितवतो हवेस
देवुन तुझा दाखला
प्रतिक्षारत रातीस
चांद मजसम एकला

हवा देते तुझा गंध
शब्दास बहर येतो
माझ्या व्याकुळ शब्दांचा
मग काव्य प्रहर होतो

सांडतो मी मनातले
आर्त शब्द सडे
चांदणे गिरवते मग
कवितेचे नाजुक धडे...

"やraτa प"
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
२२.१.२०२३