धाराया.....

मला सुर तुटवत नाही
झाडाच्या सळसळीचा
शाप अनावर जडतो
झाडावर पर्णगळीचा

पान झडते निपचित
धरतीच्या वक्षी बिलगे
गर्द धुकेरी शिशिरात
झाडांचा आत्मा विलगे

कोण येते दुरुन
बनुन वसंत हाक?
ओसाडल्या वृक्षांना
देत चैत्रपालवी झाक

तु ही यावे तसेच
बहराची उधळत छाया
माझे अभयारण्य ओसाड
हुरहुरते तुज धाराया......


"やraτa प"
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
२९.१.२०२३