अनमोल दुरावा

तुझ्या आसक्तीची
होते दिवेलागणी
मी सांयप्रार्थनेवेळी
करतो तुझी मागणी

दिवे भरून येती
प्रकाश हळु पसरतो
तमात शब्द पेरून
मी एकटपण विसरतो

मी भरून घेतो ओंजळ
तुझ्या रितेपणाची
मी भोगुन घेतो शिक्षा
व्याकुळ या क्षणांची

तरीही लावत नाही
मी तुजला कसला बोल
तुझा दुरावा ठरतो
असाच.....अनमोल



"やraτa प"
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
८.१.२०२३