चांदण तुकडे

अतुट असावा बंध
माझी स्मरणे जप
पिंपळाखाली तुझ्या
चालले माझे तप

मागणे कशास सांगु?
अन्वयार्थ तु लावणे
होईल कधी का बंद
मजला तु भावने?

कशास भुलते माझ्या
बुबळात थिजले पाणी
आणीक ऋचात वाहते
अव्यक्त एक विराणी

वाटा धुळीत पडल्या
भुरभुर उडते माती
आठव दाटल्यावेळी
झरते कातळछाती

मी ध्यानस्त शब्द
कवितेतला तुझ्या जणू
अव्यक्त गीत तुझे मी
एकांती गुणगुणु?

शाकार मनाला माझ्या
लिहून आर्त काव्य
तुझ्या आभास चाहुलीचे
सुक्ष्म पायरवही श्राव्य

मी व्यापतो काळीज माझे
तु नसतानाही इकडे
अवकाशावर भिरकवत
प्रतिक्षारत चांदण तुकडे

"やraτa प"
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
३.१.२०२३