कमलहृदय

धुक्याचा बहर हा
कमळ फुलांची रास
मनास माझ्या बिलगे
गुलाबी मंद सुवास

हे फुल कोणते हसते
असल्या धुकेरी वेळी
कवितेत हुरूपून येती
तुझ्या चंदन ओळी

नजर कशी मी उतरू?
जिव चढता तारा होतो
धुक्यातल्या दुपारी
मी अल्लड वारा होतो

घे स्पर्श या कटाक्षांचे
नयनास फुटली भाषा
धुसर धुक्यास का वाटे
लख्ख तुझी ..आशा...?

तु दिठीस येता बिलगुन
धुके गुलाबी झाले
कमळ फुलांचे हृदयही
सुखात चिंब ओले......


"やraτa प"
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
४.१.२०२३