वज्रलेप...

थवा निघाला सजने
ओलांडून नयन तळे
मावळतीच्या ओटीला
दिनकर का मंद जळे?

निरोप हवेवर येतील
देत मातीस पुकारा
होईल गाव सजग का
ऐकून आर्त हाकारा

तु थव्यास उतरण्या माझ्या
ठेवशील का जागा?
तुझ्या हातावर उतरण्या
तो टाळत निघतो बागा

घे विचारून खुशाली
साजन तुझा गं कोठे?
होईल खुशालून हृदय
सुपा एवढे मोठे

नकोस टाकु दाणा
देऊ नकोस पाणी
पदरावर उतरून घे
थव्याची व्याकुळ गाणी

रित्या पंखाचा थवा
घेईल गगन झेप
चोचीत तुझ्या खुशालीचा
वाहेल वज्रलेप....

"やraτa प"
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
२३.१.२०२३