मजसम आभाळ व्हाया...

हाक बिलगते मुक
जाणीव असते ठायी
अंतरी उमलाया तु
वर्तमानास लागते घाई

प्रतिक्षेच्या दारात या
तु मुक उभी एकली
मी आठवांची मुठ माझी
तुझ्या तळव्याने झाकली

असते तुझेच सगळे
सर्वत्र गर्द व्यापणारे
चांदणे शितल चकाकते
ढगाआड लपणारे

शोध कशास घ्यावा
असता अंतरी सारे
दे ढगास माझ्या तुझे
प्रतिक्षारत आठव तारे

मी बिलगतो तुझ्या भासास
आसूस हाकेच्या वेळी
प्रतिध्वनीच ती दिल्या
हाकेची एकेकाळी

जळतो एकांत असा
कधी तुलाही असे पटावे
काळीजखुणाच्या इशारतीने
फुल फांदीवरून तुटावे

झडले फुल चुंबते
चांदण्याची व्याकुळ छाया
निरव अनूभवावे लागते
मजसम आभाळ व्हाया....

༄᭄प्रताप ࿐
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
११ .८. २०२२