अंधारल्या दिठीतील चांदणे

ताटातुटीचा मुहूर्त
आभाळास फुटे पाझर
दुर ढगाआड चांदणे
उगवत असता ओझर

तु रविकिरण घेऊन हाती
अर्ध्य कुणाला वाहिले?
एकट तळ्याकाठी तुझे
भास बिलोरी राहिले

मी वेढलो आहे क्षणीक
तुझ्या भासाचे धुके
गीत मनात झुरते
सांजार्ती होवून मुके

दे शब्द आवेगी मला
मांडण्या आभाळ व्यथा
दुर देशी मुसाफिर चंद्र
नेईल आपली कथा

पंचनद्यातुन वाहील संथ
आपली प्रितधारा
गंधसुगंधी होईल
दुरदेशाहून येता वारा

कोण उदासी गाते
दर्ग्यातुन जळते धुप
मी बिलगुन भास घेतो
आठवत चांदणरूप

हसते तळे उदासून
पाहून एकट मिठी
चांदणे भरून वाहते
अंधारलेल्या दिठी

༄᭄प्रताप ࿐
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
१ .८. २०२२