धुसर माया...

हा भास चांदण्याचा
धुन कसली वाजवे?
रातीचे गर्त हृदय
व्यापती उत्सुक काजवे

अंधार नसतो एकला
साथीस एकट रितेपण
राखेतल्या अंगाराचेही
मग विरघळते जितेपण

पक्षी नसता जागे
नभ असे का जागते?
नसलेल्या दारापुढे
जोग कसला मागते?

टळत नाही उदासी
अशा एकट राती
निःश्वास मंदावलेल्या
विझलेल्या निपचित वाती

मी मला शोधतो नित्य
तुझ्या दिशेस वाटा
सागर तळातल्या चंद्राला
फुटती चांदण लाटा

नसते तरीही काही
हात राहती रिते
नसलेल्या चांदण्याखाली
गर्त तमाची फुलती गीते

त........री.......ही......

अंधाराचे भय कशाला
चांदण्याची असता छाया
भासात दरवळत असते
चांदण्याची धुसर माया


༄᭄प्रताप ࿐
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
२३ .८. २०२२