नित्य सांज येते
हुरहुर अनामिक सवे
तुझ्या दिशेच्या कोनावर
थबकती व्याकुळ थवे
आभाळी गुलाल लागे
चांदवा मंद उगवे
सुर्य त्यागत असता
राजवस्त्र एकट भगवे
फुलावर चंद्र उतरता
भाव फांदीवर टेकतो
आभाळ कोनाही मग
दिशेस तुझ्या झुकतो
मी शब्दव्याकूळ फुलांची
घेवून गंधसुगंधी भाषा
रेखाटून नभी घेतो
उगवत्या चांदणरेषा
चांदणे लकाकता
भरते अवकाश सारे
चकोरास पुकार देते
वाहते पुनव वारे
मी चकोराचे पंख घेता
तो शब्द माझे घेई
आम्ही चांदण्याखाली होतो
आठवांचे मुक भोई
लावता चकोर ध्यान
अनूभवन्या मिलनचांदवा
चांदण्याच्या काळजावर
कुणी आभाळ रे गोंदवा!
༄᭄प्रताप ࿐
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
६ .८. २०२२
हुरहुर अनामिक सवे
तुझ्या दिशेच्या कोनावर
थबकती व्याकुळ थवे
आभाळी गुलाल लागे
चांदवा मंद उगवे
सुर्य त्यागत असता
राजवस्त्र एकट भगवे
फुलावर चंद्र उतरता
भाव फांदीवर टेकतो
आभाळ कोनाही मग
दिशेस तुझ्या झुकतो
मी शब्दव्याकूळ फुलांची
घेवून गंधसुगंधी भाषा
रेखाटून नभी घेतो
उगवत्या चांदणरेषा
चांदणे लकाकता
भरते अवकाश सारे
चकोरास पुकार देते
वाहते पुनव वारे
मी चकोराचे पंख घेता
तो शब्द माझे घेई
आम्ही चांदण्याखाली होतो
आठवांचे मुक भोई
लावता चकोर ध्यान
अनूभवन्या मिलनचांदवा
चांदण्याच्या काळजावर
कुणी आभाळ रे गोंदवा!
༄᭄प्रताप ࿐
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
६ .८. २०२२
No comments:
Post a Comment