अपार..

नसणे सोसवत नाही
असणे ही हळहळते
दुर तुझ्या दिशेला
फुल मंद दरवळते

असते मुक भाषा
गीतात या दडलेली
खेप बहराची हसते
ओंजळीत पडलेली

वाहू का हे ही गीत
तुझ्या व्याकुळ ओटी?
रातीच्या गर्द मिठीला
होऊ दे चांदभेटी

इतके बुडून जावे
की व्हावे न विभक्त
तु अंतरात असे भिनावे
जणू धमन्या मधले रक्त

व्हावा अंत न कधी
असे अपार भेटावे
शब्द असूनही माझे
गीत तुझे वाटावे...


༄᭄प्रताप ࿐
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
१८ .८. २०२२