पंखविस्तार

ढवळताहेत मनाचे गाभारे
अनुत्तरीत प्रश्नांचे थवे
मार्गस्थ होऊन परताहेत
पुन्हा पुन्हा इकडेच
कोणी साधी प्रश्नांची
वास्तपुस्त करू नये
इतके का आभाळाने
असाह्य व्हावं?
असो
प्रश्नाळल्या आभाळावर
रेखावे लागेल
एक नवे आभाळ
ज्यातुन उत्तरे घेवून
पक्षी ओलांडतील दिगंत
आणी येतील माघारा..
नवीन लोकगीत घेवून
अगदी मनातल्या
प्रश्नास तुडुंब चिंब
करेल असे....
उड्डाण घेण्यास
माझे पंख विस्तारताहेत..
वादळा नोंद घे..
तुला लांघण्याचे मनसुबे
वाहताहेत तुझ्याहूनही
जोरकस वेगाने...
टिपतील ते झुळुक हळवी
आणी तुझे उधाणही
सामावून घेतील कुशीत...

༄᭄प्रताप ࿐
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
९ .८. २०२२