Saturday, June 11, 2022

पाऊसगाणे...

मी रेखले गीत होते
ओल्या वाळु वरती
पुसून वाहून गेले
येता मनास भरती

चेह-यावर ठेवू कसे?
मी अनोळखी भाव
नजरेतुन लोक घेती
तु असल्याचा ठाव

भभुईस्पर्शी झाले फुल
झाडास खंत वाटे
बोलावता तुझे हाकारे
मनात अवकाश दाटे

तु पाऊस का धरावा
वेठीस अशा घडीला?
नदी अशाने मुकते
लांघण्या थडीला

तु सावर सारे थेंब
ओंजळ नसावी रिती
पावसालाही कसली
कोसळण्याची भिती?

हे निनावी बहर
सारे उभे केविलवाणे
पाझरू दे ओंजळीतले
तुझे पाऊसगाणे...

(Pr@t@p)
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
११ जून २०२२














No comments:

Post a Comment

राधेस बोल लागे....

चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा  कि...