गंधीत सुगंधीत माती...

झेलून सारा पाऊस
झाडास का शहारे?
एकांतावर माझ्या
आठवांचे तुझ्या पहारे

बिंब उमटते तळी
झाड निरखते छाया
भिजपावसात मोहरे
फुलांची नाजूक काया

ओला गंध पसरे
आसमंत हो अत्तर
सांजेच्या आर्त हाकेला
पक्षांचे गीत उत्तर

अशा हळव्या वेळी
भाषा गीतांची कळते
अवकाशाला दुरवर
धरती अलगद मिळते

मिलनाभास नुसता
अवकाश आणी धरती
मिलनबिंदू या दोहोचा
पक्षी शोधत फिरती

असूनही दोघे दुर
होई मिलाफ आभासी
मी शब्द पेरण्या देतो
झेपावल्या पक्षापाशी

शब्द दिगंती रूजती
पाऊस त्यांचा पडतो
रंग फुलावर आर्त
शब्दांचा मग जडतो

या शब्दफुलांचे सडे
नेमाने धरती झेली
गंधीत सुगंधीत माती
शब्द दाटकी ओली....
(Pr@t@p)
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
२० जून २०२२