Monday, July 11, 2022

निर्जन रस्ता...


क्षितीजाची वेळ मिटता
चांदणे हळुवार निघते
वाट त्याची आभाळ
व्याकूळ होवून बघते...

शब्दांना भरते येते
आभाळ होते खुले
निघण्यापुर्वी चांदणे
फुलवून जाते फुले

मी अडवत नाही कधी
चांदण्याचे निर्जन रस्ते
चांदणेही ढगासाठी आर्त
वाट अडवून बसते...

(प्रताप ☂)
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
११.७. २०२२




No comments:

Post a Comment

राधेस बोल लागे....

चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा  कि...