क्षितीजाची वेळ मिटता
चांदणे हळुवार निघते
वाट त्याची आभाळ
व्याकूळ होवून बघते...
शब्दांना भरते येते
आभाळ होते खुले
निघण्यापुर्वी चांदणे
फुलवून जाते फुले
मी अडवत नाही कधी
चांदण्याचे निर्जन रस्ते
चांदणेही ढगासाठी आर्त
वाट अडवून बसते...
(प्रताप ☂)
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
११.७. २०२२
चांदणे हळुवार निघते
वाट त्याची आभाळ
व्याकूळ होवून बघते...
शब्दांना भरते येते
आभाळ होते खुले
निघण्यापुर्वी चांदणे
फुलवून जाते फुले
मी अडवत नाही कधी
चांदण्याचे निर्जन रस्ते
चांदणेही ढगासाठी आर्त
वाट अडवून बसते...
(प्रताप ☂)
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
११.७. २०२२
.jpeg)
No comments:
Post a Comment