Friday, July 1, 2022

चर्चबेल

मी निघतो अंतरी शोधत
तुझी आत्माबिलग वेल
दुरवर निनादत असते
त्यावेळी..चर्चबेल.....

मी हसतो मुक एकला
हे कसले दैवी पुकार?
भासाच्या माळरानावर
स्वैर स्वप्न निराकार....

मी आकार देत नाही
तुझ्या स्वप्नांचे ढग
नयनात माझ्या साचते...
तुझे सारे व्याकुळ जग

होता अनावर सारे
ढग तुझे मंद झरते
कोण अशा व्याकुळसमयी
कोणाचा धावा करते.....

तु येता येत नाही
तरीही पेरत राहतो सुर
हा निनाद चर्चबेलचा
तिकडेही निनादे..दुर

(प्रताप ☂)
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
०२ जूलै २०२२
ग्रेस सरांचे ऋण.......









No comments:

Post a Comment

राधेस बोल लागे....

चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा  कि...