निराकाराचा साकार

तु प्रत्ययास यावं
असं कुठलंच चिन्ह
आसपास दिसत नाही
कुठलाही संकेत
कुठलीही खुण
तु या ढगावर
डोंगरावर
माळावर
ठेवली नाही...

तुझे अदमास घेत
मी फिरतो आहे
आदिम काळापासून
कुठल्यातरी गुहेत
तु एखाद्या उत्सूकवेळी
चितारले असेल एखादे
अमिट रंगाचं चित्र..
किंवा उत्खननात सापडेल
तुझा एखादा शिलालेख
अगम्य भाषेत तरी...
एखादी प्राचिन मुर्ती
जी जपून ठेवेन मी
घराच्या मध्यभागी...
पण .....
तुला धुसर रहायला
हवंच आहे.....
रहा...

मी ही माझा शोध
नेईन तुझ्या
अंतिम रोमापर्यंत
तुझ्या अनोळखी
गडदपणावर
तुझा आभास कोरंत.....
होशील कधीतरी
तु साकार...
आणी मी मग
लिहीन तुझ्यावर
एखाद महाकाव्य....!

(प्रताप ☂)
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
०७ जूलै २०२२