Saturday, July 30, 2022

स्पंदते तुझ्या उरी


हे असे कसे ?
तुझी सभोवार दरवळ
जणू लगडते मातीला
पावसा नंतर हिरवळ

तु जाता जात नाही
पाठलाग घेवून हाती
चंद्र जणू सजतो
एकांत आभाळमाथी

येशील कधी तु इकडे?
या रस्त्यास काय सांगू?
प्रतिक्षारत हा जिव
सांग कुठे मी टांगू?

झाले ना आता?
जिव किती हा झुरतो
चातक कधिचा तृष्ण
भरपावसात फिरतो

घे पदरावरती ढग
दे त्याला संध्याछाया
मी येऊ भरून पुन्हा
अंतरी तूझ्या झराया....?

दे ढगास माझ्या हात
पाऊस पडू दे सारा
मी गिणती कशास ठेवू
कोसळताना धारा

चिंब होऊ दे सारे
वाहू दे नभ सरी
मी तोच तो !
जे स्पंदते तुझ्या उरी

(प्रताप ☂)
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
१७.७. २०२२







No comments:

Post a Comment

राधेस बोल लागे....

चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा  कि...