Friday, July 15, 2022

अढळ ध्रुव


तुझ्या सांजदिव्याला
पाहून पक्षी येतो
चांद आभाळाचा
चांदणनक्षी होतो

असे आभास तरीही
तु साकार उभी पुढे
रातीच्या अनवट वेळी
निशीगंधाचे पडती सडे

गंधमाग घेत वारा
दिशेस तुझ्या रमतो
मी शिळ रातपक्षाची
अवकाशी बनून घुमतो

दे प्रतिशिळ मलाही
कधी उजळ चांदणराती
शब्द माझे त्याच्यासाठी
अढळ ध्रूव होती.....

(प्रताप ☂)
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
१३.७. २०२२❤❤





No comments:

Post a Comment

राधेस बोल लागे....

चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा  कि...