सांयतारे....

सांजपावसावेळी
मी गाऊ कुठले गीत?
तु शिकवत असता मजला
दुराव्याची नाजूक रित

मी आठवत असता तुजला
हा भिजपाऊस पडतो
ढग अनोळखी कुठला
कुठल्या मातीसाठी रडतो

वारा दरीत घुमतो
पाऊस वा-यावर फिरतो
ढग तुझ्या आठवणीचा
एकला संथ झुरतो

थेंबास कसला भाव
असा बिलगून येतो
ढगात पाऊस अनाहूत
बेभान शिलगून येतो

तो कोसळे होऊन धारा
मातीला ओल देतो
भाव तुझ्या मनाचा गहिरा
गर्त खोल होतो

तु शोधून घे ना मुळ
पावसाच्या माझ्या सारे
दुर अंतरावरचे बघ
ओलावले सांयतारे!


(प्रताप ☂)
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
१५.७. २०२२