Saturday, July 30, 2022

मुक पुकार..


मी तुटले तार विणेचे
सावरू किती वेळा?
किती अनुभवू आभासातुन
तुझ्या अस्तित्वाचा ठोकताळा?

सारेच धुसर दिशदिशाना
होईल कधी साकार?
स्वप्नांना कळवळ्याच्या
असतो का आकार?

तु आभास भवतालचा
अस्पर्शी निराकार
मी निनादून तुला भारणारा
मुक..आर्त...पुकार....

༄᭄प्रताप ࿐
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
३० .७. २०२२




No comments:

Post a Comment

राधेस बोल लागे....

चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा  कि...