Saturday, July 30, 2022

लांबता लांबत नाही


आताशा कुठे
ढग जमा होतायत
ओथंबून...

अजून त्यांना
पाऊसपण यायचंय

चकाकतील विजा
होतील गडगडाट
म्हणून का ढगाने
पाऊसपण विसरायचं?

येवू दे भरून अवकाशी
ही गर्द काजळमाया!
काय माहित किती युगाचे
धरतीऋण पावसाला
फेडायचे असेल.....?

सारे चातकही आता
बोलतायत मोरांशी
काळीजगुज....
ही मातीही
धारू पाहत आहे
पावसाचा बरस

काय माहित
ती काय उगवू
पाहत आहे
अंतरात......

तुला माहिती आहे
सृजन तसंही
थांबता थांबत नाही
आणी.....
भरल्या मेघांचा बरस
लांबता लांबत नाही..
༄᭄प्रताप ࿐
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
२१.७. २०२२





No comments:

Post a Comment

राधेस बोल लागे....

चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा  कि...