Sunday, July 10, 2022

नाममात्र...


उचंबळाची आवर्तने
ढळतात आवेगी वेळी
शब्द संन्याशी होती
पसरून अपेक्षा झोळी

बहरभराचे पाणी वाहे
ढग निनादून झरतो
हा कुठला भाव तुझा
अंतरात माझ्या फिरतो?

रोमातील आर्त हाकांचे
अन्वयार्थ कशाला लावू?
प्रदिर्घ अंतराळात फिरता
कुठल्या दिशेस जावू?

दे हाक! चांदण्याची
हे शब्द बनोत नक्षत्र
तु होवून काव्य माझे
मी उरावे नाममात्र.....



(प्रताप ☂)
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
०८ जूलै २०२२






No comments:

Post a Comment

राधेस बोल लागे....

चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा  कि...