उचंबळाची आवर्तने
ढळतात आवेगी वेळी
शब्द संन्याशी होती
पसरून अपेक्षा झोळी
बहरभराचे पाणी वाहे
ढग निनादून झरतो
हा कुठला भाव तुझा
अंतरात माझ्या फिरतो?
रोमातील आर्त हाकांचे
अन्वयार्थ कशाला लावू?
प्रदिर्घ अंतराळात फिरता
कुठल्या दिशेस जावू?
दे हाक! चांदण्याची
हे शब्द बनोत नक्षत्र
तु होवून काव्य माझे
मी उरावे नाममात्र.....
(प्रताप ☂)
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
०८ जूलै २०२२
.jpeg)
No comments:
Post a Comment