Saturday, July 30, 2022

मितवा...


बासरीत दाटून येते
राधेचे उमलगाणे
का व्याकुळ जिव होतो
झाडाहून तुटता पाने?

दुर चांदघडीला
कोण शोधते वाटा?
सावरून श्वासाखाली
निःश्वासाचा बोभाटा

साद दिली ना तरी
कोणाची बोलवे हाक?
का स्तब्धत नाही मुठीत
काळाचे व्याकुळ चाक

हे हंस मनाचे जाती
पिंपळाच्या डे-यावरूनी
प्रत्यंचा कोण ताणतो
पुन्हा पुन्हा फिरूनी?

हा बिलग विलग ना होई
स्मरता तुझा रातवा
तारण तुला मन माझे
चांदण्यातल्या मितवा..


༄᭄प्रताप ࿐
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
२१.७. २०२२





No comments:

Post a Comment

राधेस बोल लागे....

चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा  कि...