शब्दांचा आत्मा

तो फकिर म्हणाला
"इस शब-ए-गम मे तुम्हारे हर्फ
शायद दरिया से आते है ।
शायरी तो है तुम्हारी लेकिन
ए लब्ज़ किस रूह से आते है?

मी हसलो मंद चांदणे पाहत...
म्हणालो....
"बाबा ! सुरज बुडतो.. नंतर..?
चराग धावून येतो..मग?
तो ही विझतो झोपताना मग ?
जुगनू येतो चमकतो
तो ही जातो त्याच्या ठिकाणाला...
राहतं ते चांदणं..
अविरत साथिला....."

मतलब?- फकिर

"तो रात्र देतो तमाची मग देतो
साथिला प्रकाशी चांदणे
ती ही अशीच देवून गेली
आठवणीशी एकट नांदणे

मी वेचतो शब्दातुन उजेड
जो चांदण्याच्या असतो ठायी
पार होते नित्य मग रात
अन् ही आठवणीची गर्त खाई

हो ! लिहतो मी काव्य
तीच शब्दांचा आत्मा
तिचे शब्दात माझ्या असणे
जणू चराचरात परमात्मा!!" - मी

माशा अल्लाह!
माशा अल्लाह! - फकिर...

༄᭄प्रताप ࿐
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
१८.०९. २०२२