सिसकी

फकीर - दिख रही है तुम्हारे
लब्ज क लिखावट
सिसकियाँ लगती है
किसी अनजान की।

मी : इरादा तो नही होता
की ओ पढे और रोए
बस सुनकर मेरी सदा कभी
ओ रोशनी सा लौट आए।

रस्ता तुडवत निघती
माझे शब्द अनवाणी
भासते का इतरांना
दुःखी एक विराणी?

शब्दांनाच भाग्य ते आणतात
तीला हात धरून....

फकीर- उसे कैसे पता चलेगा
तेरा दिल जलता है?
उसीकी याद से तु
हरदम मिलता है?
मी- बाबा!
ओ बिछडा है जरूर
दिल तो है पिछे छुटा।

फकीर- कंहा ?

मी माझ्या हृदयावर हात ठेवून
ऐकतो आहे स्पंदन...मुक होऊन

फकीर- और तुम्हारा दिल?

मी- वही तो पूछता हूँ मै उसे सदियों से।
फकीराचे हृदय का भरून येत आहे?
दुःखी,आनंदी,भिती असताना
अचानक उर भरून येते तसे.....?


༄᭄प्रताप ࿐
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
२६..०९. २०२२