हमरूह....

शहारला फकिर म्हणाला
"है तेरा हर मिसरा
आरजू की रवानी
तेरी बेपनाह दिवानगी
समझती भी है दिवानी?

पहेलियाँ कितनी बुझाएगा
कभी मिलेगा भी रास्ता?
तेरे हर लब्ज़से छलकता
बस प्यार का वास्ता ।"

-हं, लिहतो मी
ही तिचीच तर इनायत
पापण्यात समुद्र राखणे
कसब उगाच का लाभले?....मी-

"समजते तिला सगळी
माझ्या शब्दांची घडण
या सखोल भावगर्भाची
ती आर्त वळणी चढण

हर शब्दांचा आत्मा
तिचे गीत गातो
तिच्या हरल्या नि:श्वासाची
मी व्याकुळ जीत होतो

माझा रस्ता ही तीच
तीलाच शोधण्यासाठी
हा भाव माझा टाक
पाषाण भेदण्यासाठी

फुटतील पाषाणास गीते
येईल वा-यावर संगीत
ही आर्जवे व्याकुळून होतील
बंद पापण्याआड मग रंगीत

फकीर: गाता रहे तु हरदम
तराना ए प्यार का,
तु हमरूह बन गया है
तेरे बिछडे यार का ।
मी: हं ! बहुधा....

༄᭄प्रताप ࿐
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
१९.०९. २०२२